Τριάντα μικροκυκλώματα σε ένα μικρό κουτί, με ένα πληκτρολόγιο επάνω και μια ασπρόμαυρη τηλεόραση. Τόσα χρειάστηκε ένας πρώην χάκερ, ο πολωνικής καταγωγής Στιβ Ουόσνιακ, για να αλλάξει την τεχνολογική ιστορία του κόσμου. Ο πρώτος προσωπικός ηλεκτρονικός υπολογιστής ήταν γεγονός.
Το 1976 ο Ουόζνιακ ξόδευε τον ελεύθερο χρόνο του προσπαθώντας να φτιάξει ένα μικρό και εύκολο στη χρήση ηλεκτρονικό υπολογιστή. Τελικά κατάφερε και έφτιαξε έναν, ο οποίος ήταν μικρότερος από μια φορητή γραφομηχανή, αλλά με σαφώς μεγαλύτερες δυνατότητες.
Οι ιδρυτές της Apple (Στιβ Ουόσνιακ, Στίβεν Τζομπς) στο γκαράζ τους |
Όταν ο 26χρονος σχεδιαστής της Hewlett-Packard πήρε τον υπολογιστή για να τον δείξει στους συναδέλφους του, ένας συνάδελφος και φίλος του, ο Στίβεν Τζομπς, του πρότεινε να τον εκμεταλλευτούν εμπορικά. Ο Τζομπς πίστευε ότι αυτό το μηχάνημα θα ήταν χρήσιμο για τις επιχειρήσεις, προκειμένου να ελέγχουν τα αποθέματά τους, αλλά και για τα απλά νοικοκυριά που θα ήθελαν να οργανώσουν καλύτερα τα οικονομικά τους.
Ο πρώτος υπολογιστής Apple |
Οι δύο νέοι, έχοντας τη διαβεβαίωση από ένα τοπικό κατάστημα με ηλεκτρονικά ότι θα αγόραζε 50 τέτοιους υπολογιστές, πούλησαν ό,τι πιο πολύτιμο είχαν (ο Τζομπς ένα μίνι βαν και ο Ουόζνιακ έναν επαγγελματικό υπολογιστή) και κατάφεραν να μαζέψουν 1.300 δολάρια για να αρχίσουν την παραγωγή στο γκαράζ του Τζομπς.
Ο νέος υπολογιστής, που βγήκε ατην αγορά την πρωταπριλιά του 1976, ονομάστηκε Apple (Μήλο), μια επιλογή του Τζομπς ο οποίος είχε κάποτε δουλέψει σε ένα περιβόλι με μήλα και πίστευε ότι το συγκεκριμένο φρούτο ήταν θρεπτικό, με ωραία συσκευασία (φλούδα) και με μεγάλη διάρκεια ζωής. Apple ήταν και το όνομα της αγαπημένης δισκογραφικής εταιρείας του Τζομπς, το οποίο, συν τοις άλλοις, θα βρισκόταν στον τηλεφωνικό κατάλογο πιο πάνω από την καταχώριση της Atari. Το αρχικό λογότυπο απεικόνιζε τον Ισαάκ Νεύτωνα να ρεμβάζει κάτω από μια μηλιά – εξ ου και η επιλογή του μήλου. Επειδή, όμως, το περίγραμμα του φρούτου έμοιαζε περισσότερο με πορτοκάλι, προτιμήθηκε η δαγκωμένη εκδοχή βαμμένη στα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Ο Apple, παρά την υψηλή τιμή του (666,66 δολάρια), άρχισε να βγάζει λεφτά από την πρώτη κιόλας μέρα, διότι ήταν ένα μοναδικό προϊόν χωρίς σοβαρό ανταγωνισμό. Σε σχέση με άλλους υπολογιστές –που ήταν πολύπλοκοι στη χρήση, χωρίς οθόνη, πληκτρολόγιο και δυνατότητα αποθήκευσης– ο Apple ήταν αριστούργημα. Ήταν ένα μηχάνημα απλό, εύκολο στην παραγωγή και πολύ ελαφρύ (ζύγιζε μόλις πέντε κιλά), σε σημείο που οι υπεύθυνοι της εταιρείας σκέφτονταν να χρησιμοποιήσουν πιο βαριά υλικά ώστε όταν το σήκωναν οι αγοραστές να έχουν την εντύπωση ότι κάτι είχε μέσα…
Ο Ουόζνιακ, έχοντας ήδη ένα εκατομμύριο δολάρια από τον Apple, προχώρησε ένα χρόνο αργότερα στο σχεδιασμό τον Apple II, ο οποίος ήταν ακόμη πιο φιλικός στον χρήστη, με ξεκάθαρες οδηγίες χρήσης και με δυνατότητα χρησιμοποίησης εικόνων και χρωμάτων. Το αναβαθμισμένο αυτό μοντέλο έγινε ανάρπαστο κυρίως από απλούς χρήστες που ήθελαν να εξοικειωθούν με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Οι πωλήσεις έφθασαν τα 200 εκατομμύρια δολάρια το 1980 (αν και έπεσαν κατακόρυφα την επόμενη χρονιά, αφού ο Apple?III απέτυχε στην αγορά) και οι δύο συνεταίροι ήταν ήδη πολυεκατομμυριούχοι. Ο Ουόζνιακ αποσύρθηκε και επέστρεψε με άλλο όνομα στο πανεπιστήμιο, όπου πήρε το πτυχίο του στα ηλεκτρονικά. Αργότερα γύρισε στην επιχείρηση που είχε ιδρύσει, όμως το 1985 έφυγε οριστικά αφού δεν μπόρεσε να συνυπάρξει με τον συνεταίρο του. Ίδρυσε μια βραχύβια επιχείρηση παραγωγής τηλεκοντρόλ, με την οποία όμως ήρθε αντιμέτωπος με τον Τζομπς (ο οποίος αργότερα εκδιώχθηκε από την Apple), που είχε πείσει τους προμηθευτές να μην του παρέχουν πρώτες ύλες…
Σήμερα, ο Στιβ Ουόζνιακ, που πριν τρεις δεκαετίες δημιούργησε τον πρώτο μικρό ηλεκτρονικό υπολογιστή, έχει ιδρύσει μια εταιρεία ασύρματης τεχνολογίας, έχει δωρίσει αρκετά χρήματα για την ανέγερση και τον εξοπλισμό σχολείων, ενώ έχει τιμηθεί ουκ ολίγες φορές για την προσφορά του στην επιστήμη των υπολογιστών αλλά και για τις φιλανθρωπίες του.
Όσον αφορά τον έτερο ιδρυτή, τον ιδιόρρυθμο Στιβ Τζομπς, επέστρεψε ως σωτήρας στην Apple το 1997, μετά από μια επιτυχημένη καριέρα ως παραγωγός κινουμένων σχεδίων. Σήμερα, αν και αμείβεται με μόλις ένα δολάριο ετησίως, είναι ο 140ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, με περιουσιακά στοιχεία που ανέρχονται σε 4,4 δισ. δολάρια.
Από το βιβλίου του Ιωάννη Πρωτοπαπαδάκη:
Γνωστά Ονόματα, Άγνωστες Ιστορίες 2